Mówi się, że Coromandel to bliźniak Borneo 1834. Pod względem geograficznym Borneo od Coromandelu dzieli trochę wody a przede wszystkim bezmiar Australii. Mimo wszystko, w skali świata to obszary bliskie i przyrodniczo podobne. Swoją drogą ciekaw jestem kto wymyślał te nazwy. Sheldrake? W końcu to on zawiesił nozdrza nad obiema kompozycjami. A może spece od marketingu się zgadali? Nie wiem.
Czasami twórcy próbują wyrazić paczulę za pomocą innych składników jak ma to miejsce np. w Real Patchouly (Bois 1920). Podobnie zrobiono Coromandel, paczula gdzieś przemyka, ale w postaci słodkiego rosołu, który naprawdę składa się z ciepłej i słonecznej ambry. W ogóle porównania do Borneo 1834 wydają mi się chybione, bo Lutens był zaskakujący, niepokorny, czasami brzydki, zawsze jednak interesujący i niemożliwy do przewidzenia. Coromandel stąpa swoją jasną powierzchownością po idealnie wyrównanym piasku, który trzeszczy pod stopami i przekazuje swoje ciepło. Strasznie dużo to słońca i światła, ale to nie jest zaleta. Od takich kompozycji oczekuje się cienia, głębi lasu, chłodu podszytego tylko subtelnie światłem.
Nie powinniśmy zapominać, że to jednak Chanel- nikt nie chciałby tu paczulowego orangutana z indonezyjskich lasów Borneo. Coromandel to szyk i klasa upleciona bardzo ambitnie, ale jednak trochę bez duszy i ostrości. Jest jak mleczna kostka czekolady topiąca się na złotej tacy albo jak ta sama kostka jedzona przez dziecko po wyjściu z morza. Luksusowa, ale taka zwyczajna jednocześnie.
Początek jest mocno żywiczny i ostry, paczulowy niemal naprawdę. Bardzo dużo na tym etapie drzazg. Niestety to szybko mija.Coromandel pada w objęcia jasne, przyjazne, w sumie ciekawe i mogące ująć, ale do Borneo 1834 to jednak daleka droga. W sondzie na basenotes.net głosy rozłożyły się równomiernie między Chanel i Lutensa. Wielu ludzi pisze, że Coromandel to zapach łatwiejszy w odbiorze i noszeniu dla większości- to racja.
Nuty: ambra, nuty drzewne, benzoin, kadzidło frankońskie (paczula i czekolada to prawdopodobnie akordy powstałe w wyniku gry w.w. nut)
Ocena ogólna: 6/10
Rok powstania: 2007
Twórca: Christopher Sheldrake, Jacques Polge
