Prezenty końca sierpnia w Impressium

Jako miłośniczka perfum gourmand mam pytanie do Pana Marcina i wszystkich odbiorców tego bloga, którzy poznali już trzy ostatnie kompozycje P. Nicolai.
Nazwy perfum: Pavlova, Saint Honore i Macaron Bourbon nawiązują do wykwintnych specjałów cukierniczych. Czy te perfumy są jedynie swobodnymi wariacjami olfaktorycznymi na temat smakowitych wypieków (ciast lub tortów), czy jednak dosłownie (czyli 1:1) oddają zapachy ciast/ciasteczek lub tortów, które mają w nazwach? Pytam, ponieważ jakiś czas temu jako „fanka” gourmand zostałam obdarowana perfumami „Jany” Sora Dora i – niestety – nie polubiłam ich, gdyż na mnie zbyt dosłownie pachną szarlotką. Gdy używam „Jany”, pomieszczenia, do których wchodzę, wypełniają się zapachem pieczonego ciasta. Tak też odbiera te perfumy otoczenie, które nie asocjuje wyczuwanego zapachu z perfumami, ale z piekarnią, bo nie jestem pytana o nazwę perfum, ale permanentnie spotykam się z komentarzami typu: „Czy ktoś tu piecze ciasto?” albo „Czy w pobliżu jest piekarnia?”. To, że perfumy typu gourmand w 100 procentach oddają zapach szarlotki czy sernika dla wielu nie jest wadą, ale akurat ja nie lubię perfum 1:1 oddających aromat jakiegoś wypieku cukierniczego. Czy zatem Pavlova, Saint Honore i Macaron Bourbon są swobodnymi interpretacjami olfaktorycznymi smakowitych wyrobów sztuki cukierniczej (bo np. oprócz aromatu bezy, rumu czy torcika budyniowo-wanilowo-orzechowego wyczuwalne są w nich akordy kwiatowe), czy dosłownie pachną tortem Pavlova, torcikiem Saint Honore czy francuskimi makaronikami o smaku rumowo-migdałowo-waniliowym?