Thierry Wassermann i wszystko jasne:-)

Eh… ulubiony zapach mojej siostry. Na niej pachnie obłędnie, nie mogę przestać wąchać jej gdy ma na sobie Addict'a. Na mojej skórze to niestety katastrofa 🙁 przypomina zapach zgniłego, nieświeżego mięsa. Wiele razy do tego zapachu podchodziłam i za każdym razem ja i otoczenie komentuje to jako "zepsuty kawał mięsa"… Ale na skórze siostry Addict jest wciąż dla mnie piękny i uzależniający!

Lina

Wasser to Wasser. Mistrz koniec i kropka. Zapach Dior Addict eau fraiche z 2004 roku wyjęty również spod Jego ręki to również arcydzieło! Dzisiejsze "Addicty" to marketingowe pokraki od Francois Demachy, które tylko bazują na legendzie, nie mając z nią jednak, poza nazwą, nic wspólnego… Pozdrawiam. Ania

Przyłączam się do wszelkich pokłonów dla niezrównanego w materii olfaktorycznej Mistrza Wszechwieków Thierry'ego Wassera <3 <3 <3 Własnie Addict jest dla mnie czymś na kształt apogeum zmysłowości. Opisaleś je Marcinie jako mające coś brudnego... przyznam się, że ta część mnie najbardziej ekscytuje, dla mnie ta woń ma naturę do bólu dualistyczną, bo z jednej strony można uznać go jako elegancki, wieczorowy, dystyngowany, ale również jako dziki, nieokiełznany, brudny... co w tym zapachu kocham i od czego I am really addict!!! Choć mogłabym go używac na codzień, to rezerwuje go sobie tylko i wyłącznie na te najpiękniejsze chwile.... Idealnie wpisuje się w słowa i brzmienie zmysłowe piosenki, do której link zamieszczam poniżej i życzę miłego delektowania się zapachem i muzyką, bo nic tak nie cieszy jak łechtanie wszystkich mozliwych zmysłów na raz.

https://www.youtube.com/watch?v=TV6uVGC-BfY

La Beauté Divine et L'Etoile Féline
Magdalena C. M.

Pamiętam dzień, kiedy zetknęłam się z Addictem po raz pierwszy. Był wtorek, deszczowy i chłodny listopad 2002. Wchodziłam do perfumerii i od progu zostałam potraktowana właśnie Addictem – dostałam blotter w charakterystycznym kształcie butelki tej linii. Pani proponowała, że popryska również mój nadgarstek. Dobrze, że się nie zgodziłam, bo przede mną był lot samolotem i nie byłoby gdzie uciekać z tym jakże mocnym aromatem. Moje wrażenie: drewno pomalowane lakierem. Po pewnym czasie wyłonił się waniliowy lakier do podłóg. Nie podobał się. Blotter włożyłam do portfela, gdzie zachował swój zapach przez wiele miesięcy (szacunek!).
Do dzisiaj nie dorosłam do tego, by lubić Addicta. Nie mam wiedzy, by móc go obiektywnie ocenić, ale zupełnie subiektywnie po prostu go nie lubię. Dla mnie jest lepki i duszny. Zupełnie nie widzę siebie w takim zapachu.
To mówiłam ja, odbiorca masowy.

Może za rok, albo dwa. 🙂

A na poważnie. Ja w czasach pierwszej młodości uwielbiałem ciężkie kadzidła i dziwolągi, i wtedy Addict mnie odrzucał. Dopiero po latach zaczął mnie ujmować. Wierzę, że część osób po prostu go nie będzie lubiła i tak po prostu jest. Masowy gust nie ma za wiele z tym wspólnego. Ale zawsze jest szansa, że pewnego dnia i Tobie on pięknie zapachnie. 🙂

Nie mówię, że nie 😉
Po prostu ciężkie, gęste, dymne i słodkie zapachy mnie nie cieszą w obecnym momencie mojego życia. Za to przestają mi sprawiać przykrość zapachy szyprowe i aldehydowe. Ostatnio złapałam się na tym, że przy kolejnym podejściu do chanelowskiej piątki nie cierpiałam jak zwykle, ale znalazłam coś przyjemnego w tym zapachu. Także, kto wie…

to niezwykły zapach. Pragnę go i boję się jednocześnie. Nie mogę przestać o nim myśleć, ale strach, że zostanę przez niego zdominowana jest silniejszy. Twoja recenzja skłoniła mnie wczoraj do ponownych testów. Powrócił niepokój i to jest cudowne…. Moja walka trwa….

Bardzo trafnie to Michale zauwazyes bo to sa dwie rozne wersje . Buteleczka ,ktora Marcin umiescil w swojej recenzji to inny zpach niz ten co skomponowal Thierry Wasser . Ta butelka to Addict EDP skomponowana w 2012 roku przez Francois Demanchy i rozni od pierwotnej wersji – skomponowanej przez Thierrego Wassera w 2002 roku zarowno zapachem ja i buteleczka . Ta w ktorej byla kompozycja Thierrego Wassera miala tylko zloty koreczek wienczacy nasadke butelki a ta ktora przedstawil Marcin ma jeszcze dodatkowo sloty pasek . Z tego co czytalam na anglojezycznej Fragrantice na ta nowa wersje fani zapachu okropnie psiocza . Musze poznac ten zapach bo wstyd sie przyznac ale jakos go omijalam …. . Mysle ,ze Marcin niechcacy umiescil nie ten flakon do tej recenzji .

Mysle tez ,ze wersja opisana przez Marcina jest juz w sklepach niedostepna ale na internetowych aukcjach mozna ja kupic . Tak wiec oszczedzaj swoja starsza wersje ! 🙂

Ale mówisz o tej modernizacji, która była w tym roku czy tej sprzed kilku lat??

Marcinie tak jak sprawdzalam wersja zapachu Thierrego wassera miala tylko taki zloty koreczek wienczacy szafirowa butelke a ta nowa wersja to jest ta co umiesciles pod recenzja czyli ze zlotym koreczkiem i zlotym paskiem i jest dla zapachu zrobionego przez F. Demanchy na ktora to wlasnie wile osob psioczy :)))) pozdrawiam

Masz racje Michale. dotyczy to nowej -czy nowych wersji – natmiast to co Marcin tutaj opisal – chodzi mi o zapach i autora tej kompozycji, czyli Addict EDP Thierrego Wassera , ktora to byla pierwsza . Mysle ,ze zwolennikow poszczegolnych wersji jest oczywiscie sporo , kazdy lubi co innego .. Czytalam natomiast ,ze ta pierwsza wersja byla piekna i bardzo gleboka , dokladnie tak jak Marcin opisal i ze te inne to juz nie to . To dotyczy kazdego zmienianego zapachu i coraz czesciej slysze na forach glosy sprzeciwu odnosnie majstrowania przy naprawde wspanialych kompozycjach .

Zapach ten tak jak napisałeś ma coś mrocznego i 'przybrudzonego'…. ale mimo to poprawia humor, jak noszę go na sobie :)).

Addict EDT też jest niczego sobie ^^.

Ten komentarz został usunięty przez autora.

Mój pierwszy test Addict Dior EDP wypadł ..hmm.. tragikomicznie. Po przeczytaniu tylu ciekawych recenzji, zaryzykowałam spryskaniem nim szalika. Zapach był nieznośny, sztuczny, olejek wanilinowy najgorszego gatunku plus coś, co faktycznie przypomina niemowlęce wymiociny. Lepiej bym tego nie ujęła! Przy tym zapach niezwykle trwały, gdyż nawet szybkie pranie nie usunęło go zupełnie.
Nie chciałam jednak przekreślać całej serii i zamówiłam próbkę Addict Dior Fraiche EDT wersja 2012. Zapach przepiękny i tak obłędnie połączył się z aromatem mojego TŻ, że miałam ochotę nas zjeść 😉 Zgrały się nam nuty drzewa sandałowego i bergamotki, nuty świeże z jego orientalnymi. Istne cudo. Gdyby nie przeciętna trwałość (na mojej skórze zaledwie 3-4 godziny, na włosach wiele dłużej) i ciut za duża dawka cytrusów jak na zimową porę (grejpfrut) , byłby już mój na zawsze. O ile oczywiście nie zostałby wycofany, bo przyznam szczerze, można się nieźle pogubić w ilości wersji Addict'a. Addict Dior Fraiche EDT 2014 ma już zupełnie inny zapach!

no to jestem ciekawa :-D, swego czasu uzywalam Eau Fraiche chyba nawet dwie buteleczki co czesto sie u mnie nie zdarza (jakies 10 lat temu ?)potem Addict 2 wiec chyba cos w tym jest z tym dorastanien do niego…bo nie zapadl mi glowie …zreszta wtedy tyle lat temu to mialam zupelnie inny gust olfaktoryczny :-))) zreszta co jakis czas mi sie to zminie…i ciagle szukam…powoli zaczyna mnie to denerwowac ze przy zadnym zapachu nie moge pozostac na dluzej :-(((

No i kupilam, raz kozie śmierć. Wszem i wobec oglaszam, ze nie czuć dzieciecych wymiocin :-D. Jest słodko, ciężko, kobieco, jasminowo-waniliowo. Zaznaczam, ze kupilam zapach z 2014 r. Pierwowzór wachalam w 2003 r. Pamietam, ze bardzo mi sie podobal, ale nie bylo mnie na niego stac, choc teraz nie potrafię go w glowie odtworzyc. Dior Addict polecam najpierw przetestować, to cięższy kaliber,, ale ja takie lubię. Zwolennikom swiezakow raczej do gustu nie przypadnie.

Mam wersję pierwotną i mój egzemplarz ma tyleż samo lat, tj ok 13. Dostałam w prezencie w zestawie z balsamem i chociaż mimo wówczas młodego wieku (26lat) juz lubiłam nietuzinkowe zapachy zapach w postaci Edp był za ciężki, za to uwielbiałam używać balsamu w funkcji perfum. I muszę przyznać że jakość zapachu a przede wszystkim intensywność i jego trwałość były zadziwiające. Balsam się skończyło, z czasem dorosłam do buteleczki z płynem ale tylko na wyjątkowe okazje. Pojemność 100ml przetrwała w połowie pełna do dziś. Niestety płyn uległ destrukcji, stał się szkarłatny jakby zmieszany z radzą i nie nadaje się do użycia nie tyle przez zmianę w zapachu co przez fakt brudzenia. Panie Marcinie, jak również jest z żywnością perfum. Po jakim czasie "umierają" we flakonach i od czego to zależy? Czy można jakoś ją przedłużyć? Proszę o Pana głos w tej kwestii. Pozdrawiam p.s Fantastyczny blog – merytoryczno-chemiczno-poetycki. Czytam jak literaturę piękną w wolnym czasie. Laura

Addict urzekł mnie kiedyś od pierwszego węchu – od kiedy tylko się pojawił. Dzisiejszy "Addict" to już niestety inna bajka, niestety gorsza, zdecydowanie mniej charakterna, nasycona

To już nie jest ten sam zapach co kiedyś, naście lat temu. Bylam mu wierna, wrecz uzaleziona – dzisiejsze wcielenie to inna bajka, niestety

Moje testy Adiccta wypadły bardzo pozytywnie. Zapach, który mnie ujmuje i trwa ze mną cały dzień. Natomiast mam do Ciebie pytanie, co sądzisz o wersji obecnej teraz w perfumeriach? Twoja opinia o wersji sprzed paru lat jest bardzo dobra, a jaka jest o wersji z 2015r? Pozdrawiam, Catalina.

Dziękuję za odpowiedź. Dla laika, czytaj dla mnie, bardzo mylące są roczniki podawane przy nazwie perfum (w perfumeriach internetowych). Po wielu testach sama już nie wiem co wąchałam, a co zamawiam. Nie mniej jednak, perfumy są na mojej liście to buy 🙂 Catalina

Ten komentarz został usunięty przez autora.

Zwierzęcy, sensualny, bezwstydny. Uwielbiam 🙂 Michalina