Pustynie Wschodu. To nazwa zeszłorocznej, butikowej kolekcji Guerlain, na którą składają się trzy wariacje na temat orientu. Dzięki uprzejmości jednej z czytelniczek mam przyjemność przedstawić dziś pierwszy i wywołujący największe emocje zapach – Encens Mythique d’Orient.
Kompozycja Guerlain zaskakuje. Pierwsza chwila obcowania z zapachem jest totalnym rozczarowaniem. W głowie kołaczą myśli, że przecież nie tak pachnie kadzidło, nie tak pachnie orient. Co powoduje taki odbiór zapachu? Przede wszystkim aldehydowa kwiatowość żywcem wyjęta z Chanel No.5. W drugim rzędzie czuć tony mchu dębowego, który nadaje Encens Mythiquee d’Orient szyprowego sznytu. Z całym szacunkiem, ale orientu tu nie ma ani trochę. Kompozycja jest na wskroś europejska, paryska wręcz.
Maria Józefa Karolina Saska. |
Drugim rozczarowaniem jest brak dymu. Ba, tu nawet nie ma niezapalonych grudek kadzidła frankońskiego, które jest przecież składnikiem tytułowym. Zamiast niego z czasem rośnie siła ambry, która w sercu należy do retro tripletu tworzonego jeszcze przez mech i aldehydy.
Guerlain mógłby się obronić w kategoriach zapachów nieco staroświeckich, czerpiących z dawnych wzorców, ale i w tej dziedzinie ostatecznie odpada. W bazie zaczyna haczyć o mleczno-naturalistyczne brzmienia perfum o zapachu spermy – Secretions Magnifiques. W kategorii dziwadeł może i by zajął wysokie miejsce, ale ani tu kadzidła, ani orientu, ani po ludzku przyjemnych perfum…
Nuty: kadzidło frankońskie (olibanum), róża, aldehydy, mech dębowy, ambra, kwiat pomarańczy
Rok powstania: 2012
Twórca: Thierry Wasser
Cena, dostępność, linia: zapach wycofany z produkcji
Trwałość: dobra, około 7-8 godzin