Mija 20 lat od premiery zapachowej kolekcji marki MDCI, która przetrwała próbę czasu i stała się jedną z najbardziej luksusowych na świecie
Aby uczcić ten jubileusz w wyjątkowy sposób, Claude Marchal po długiej przerwie ponownie poprosił Francisa Kurkdjiana o kreację nowego zapachu. Tym sposobem powstała współczesna odsłona MDCI Enlevement au Serail (2023), która nawiązuje do kompozycji z 2006 roku, lecz została zbudowana od podstaw.
To złocisto-ambrowy szypr, którego dominantą jest bogaty akord kwiatowy ukuty na kanwie jaśminu, róży i tuberozy. Kompozycja powstała jednak na klasycznej piramidzie perfum szyprowych. To znaczy, że początek został roziskrzony cytrusami, w sercu dominują upojne kwiaty z definicyjnym duetem jaśmin-róża, a w bazie mech dębowy z paczulą i wetiwerem. Chociaż Francis Kurkdjian nieco pozmieniał wagę poszczególnych elementów, ale o tym w dalszych akapitach.
Rozpoczęcie jest od razu bogate, mocne z akordem kwiatowym francuskich klasyków XX wieku. Na tym tle wydźwięk cytrusów jest bardzo szczególny. Z jednej strony to składniki niosące świeżość, ale w Enlevement au Serail ten efekt nie jest wyraźny. Zdecydowanie bardziej są to cytrusy dojrzałe, nasycone słodyczą, z twardą, nieco wysuszoną skórką i zdrewniałą pestką. Można też dopatrzeć się nuty cytrusowego pudru i czegoś owocowego, nieomal morelowego.
Później kompozycja traci ten fragment, a na skórze rozkwita feeria kwiatów w pełnej, złożonej formie. Rozpoczyna słoneczny, ciepły ylang, który może budzić skojarzenia olejkowe. Dalej mamy już klasyczne serce szyprów. Warto jednak zauważyć, że jego ciężar przesunięty jest w stronę białych kwiatów, a rola róży pozostaje zredukowana w istotnym procencie. To sprawia, że perfumy odbieramy jako świetliste, lżejsze niż w typowych szyprach. Są też bardziej kremowe, a mniej jest w nich zielonej rześkości, która charakteryzuje różę. Prawdę mówiąc tego wrażenia nie ma wcale. Podobne zagranie występuje również w Chanel No. 5.
Wspomniana kremowość ma logiczną kontynuację w bazie, która mimo obecności mchu dębowego, jest znacząco skierowana w stronę drzewną i ambrową. Tutaj dominantą staje się drewno sandałowe i wetiwer, a nie mech czy paczula. Enlevement au Serail nie jest zatem szorstkie, wytrawne czy leśne. Pozostaje wonią słoneczną, rozkosznie ciepłą, o orientalnym podtonie z delikatną tylko słodyczą i ledwie kilkoma ostrymi krawędziami generowanymi przez wetiwer.
Opinia końcowa o perfumach MDCI Enlevement au Serail
Perfumy pobrzmiewają jako wielkie arcydzieło dawnej sztuki tworzenia, które przedstawiono przez pryzmat XXI wieku. To zapierające dech w piersi połączenie jaśminu, tuberozy i róży na mszystej, sandałowo-paczulowej i wetiwerowej bazie, ocierającej się o klimaty ambrowe i szyprowe jednocześnie…
O takich kompozycjach można pisać wiele, ale są tak złożone i tyle się w nich dzieje, że zawsze tych wyrazów będzie zbyt mało. Osoby kochające klasyki z No. 5, Mitsouko czy Poeme na czele będą w pewnością zachwycone tą premierą. Również Panie poszukujące bardziej damskiej wersji formalnie męskich Chypre Palatin powinny poznać ten zapach.
